مسئولیت اجتماعی در همه گیری کووید 19

به گزارش بلاگ پو، کنترل همه گیری کووید 19 در حال حاضر یکی از عمومی ترین آرزوهای بشریت است، این که هر چه زودتر به شرایط قبل از همه گیری بازگردیم و زندگی عادی از سر گرفته گردد، اما تحقق این آرزو به امکانات و شرایطی احتیاج دارد که تا به امروز مهیا نشده است. فراهم کردن شرایط و امکانات کنترل همه گیری عمدتاً احتیاجمند سیاستگذاری و برنامه ریزی دولت ها و تأمین منابع برای مقابله با آن است، اما بخش دیگری از موفقیت برنامه های کنترل همه گیری، مشروط به رفتار شهروندان و مسئولیت آنها در قبال جامعه است. در چنین شرایطی مهم است که شهروندان بدانند و بتوانند رفتارهای پیشگیرانه را رعایت نمایند تا بیمار نشوند و بیماری را به دیگران منتقل ننمایند.

مسئولیت اجتماعی در همه گیری کووید 19

بعضی رفتارهای توصیه شده در شرایط همه گیری کرونا، خودداری از خروج غیرضروری از خانه و کاستن از تعاملات اجتماعی حضوری است. بدیهی است که افراد برای حفظ سلامت جامعه ضروری است تا خاتمه همه گیری، شیوه زندگی خود را تغییر دهند و بویژه برای سرگرمی و تفریح راه های دیگری پیدا نمایند. این تغییر عادات و شیوه زندگی پرهیز از مسافرت، میهمانی، مراسم و خرید اگر چه ممکن است برای بعضی رنج آور باشد، اما چون برای کاستن از رنج جامعه تحمل می گردد، ارجمند و ارزشمند است. رفتارهای فردی که مراجع بهداشتی توصیه می نمایند، مانند رعایت بهداشت فردی، حفظ فاصله از دیگران، استفاده از دستمال هنگام سرفه و عطسه، زدن ماسک، شستن دست ها و ضدعفونی کردن سطوح آلوده نیز رفتارهایی هستند که انتظار می رود به طور عمومی رعایت شوند تا انتقال بیماری کاهش یابد. در تعاملات بین فردی نیز انتظار می رود ضمن رعایت توصیه های بهداشتی و احتیاطات لازم، از رفتارهای اجتنابی و وسواس گونه و اغراق آمیز با بیماران خودداری گردد و این نکته مورد توجه قرار گیرد که انگ زدن، سرزنش و طرد بیماران مبتلا به کووید 19 شرایط بیماری را برای آنها سختتر می نماید و ممکن است موجب پنهان کردن بیماری و تبعات بعدی آن یعنی انتقال بیماری گردد. در این میان بیماران مبتلا به کووید19 که سالم ولی ناقل بیماری هستند، ضروری است کوشش نمایند تا از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری نمایند. قرنطینه خانگی دوهفته ای، اطلاع دادن بیماری به کسانی که با آنها در تماس بوده اند و رعایت توصیه های بهداشتی از وظایفی است که این دسته از بیماران به عهده دارند.

همه موارد فوق شاید از طرق مختلف اطلاع رسانی شده باشد، اما واقعیت این است که بخش قابل توجهی از جامعه نمی خواهند یا نمی توانند به رفتارهای پیشگیرانه و مشارکت در کنترل اپیدمی تن بدهند و از این رو ممکن است با وجود چنین مسئله ای کنترل همه گیری سخت و غیرممکن گردد. به نظر می رسد عوامل مختلفی موجب جدی ندریافت رفتارهای پیشگیرانه در میان بخش هایی از جامعه شده است. اولین عامل بی اعتمادی به نهادها و مراجع رسمی است که این بی اعتمادی به علت بعضی تناقضات و فقدان شفافیت و عمل نکردن به وعده ها شکل گرفته و باعث شده همبستگی و همکاری شهروندان با توصیه ها و اقدامات رسمی در کنترل همه گیری کاهش یابد. عامل دیگر ظهور شبه علم با ادعاها و فرضیات ظاهراً قوی و مستدل و درواقع بی پایه است که پاندمی کووید19 را زیر سؤال برده و با تشکیک در داده های علمی می کوشد که همه گیری کرونا را توطئه سیاستمداران و در جهت منافع قدرت های سیاسی و مالی در سطح دنیا تلقی کند و به این ترتیب رفتارهای پیشگیرانه را بی فایده یا مضر جلوه دهد و افراد را در رعایت آنها مردد کند. عامل دیگر بعضی ویژگی های شخصی و شخصیتی است که با رویکردهای تقدیرگرایانه یا کلبی مسلکانه به ترویج مسئولیت گریزی و بی اهمیت تلقی کردن بیماری می انجامد یا اینکه بعضی شخصیت ضد اجتماعی دارند و رفتارهایی را در پیش می گیرند که با هنجارها و نُرم های اجتماعی دوره همه گیری مطابقت ندارد. همه این ویژگی ها افراد را نسبت به توصیه های بهداشتی بی اعتنا می نماید و از آنها تهدیدی برای سلامت عمومی می سازد. عامل دیگر که می توان به آن اشاره نمود، بی امکانی و قرار دریافت در موقعیتی است که رعایت توصیه های بهداشتی میسر نیست. بخشی از جامعه که به چنین شرایطی مبتلا هستند، ضرورت پیشگیری و رفتارهای بهداشتی را درک می نمایند، اما بواسطه دسترسی اندک شان به منابع و امکانات، قادر به رعایت توصیه های پیشگیرانه نیستند. پرداخت هزینه تهیه اقلام بهداشتی از توان شان خارج است، در صورت بیمار شدن مسکن مناسب و اتاقی برای قرنطینه و جدا شدن از بقیه ندارند، مجبورند برای تأمین معیشت از منزل خارج شوند، با وسایل نقلیه عمومی شلوغ تردد نمایند و در محل کار که ممکن است پرخطر باشد، حضور یابند. گروه اخیر در واقع قربانیان شرایط نابرابر مالی و تبعیض های اجتماعی اند و در دوره همه گیری هم بیش از گروه های برخوردار بیماری و مرگ ناشی از آن گریبانگیرشان می گردد.

تهیدستان و فرودستان جامعه برای آنکه بتوانند به برنامه های پیشگیری از کووید 19 بپیوندند، نیازمند حمایت و دیده شدن شرایط شان هستند و با دریافت یاری های واقعی و متناسب با شرایط شان است که قادر خواهند شد با کرونا مقابله نمایند. همراهی گروه های دیگر با برنامه پیشگیری و کنترل همه گیری نیازمند بازسازی اعتماد عمومی و نیز آگاهی دادن به جامعه توسط منابع و مراجع علمی و مورد وثوق و نیز مقابله با مدافعان جریان های ضد علم است.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

thailandro.ir: تایلند: سفر به کشور زیباییهای جنوب شرق آسیا، بانکوک، پوکت، پاتایا، سامویی، کرابی

asiaro.ir: آسیا رو: سفر به آسیا، جنوب شرقی آسیا، آسای مرکزی و خاورمیانه

منبع: اتاق بازرگانی ایران
انتشار: 27 آبان 1400 بروزرسانی: 27 آبان 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 40618

به "مسئولیت اجتماعی در همه گیری کووید 19" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مسئولیت اجتماعی در همه گیری کووید 19"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید