همان طور که به واکسیناسیون احتیاجمندیم، به تئاتر هم احتیاج داریم - بلاگ پو

به گزارش ایران، در خلاصه داستان شب جنایتکاران آمده است: داستانی از فروخورده شدن فریادهایی که گاهی آن قدر بلند هستند که شنیده نمی شوند. روایتی از یک جنایت زیبا. و مترجم و کارگردان آن، اثری روانشناختی می دانندش که چالشی بزرگ در تعامل والدین با فرزندان را به تصویر می کشد. فرزندانی شامل دو خواهر و یک برادر که تصمیم به قتل پدر و مادر خود می گیرند و ما در طول نمایش با انگیزه های روانی آنها روبه رو می شویم. آنچه در ادامه می خوانید حاصل گفت وگویی است با مهدی محبعلی (سهاب) که نمایشش تا 12 شهریور روی صحنه خواهد بود.

با توجه به تعطیلی ها و بازگشایی های مکرر سالن های تئاتر تحت تأثیر شیوع همچنان مهارنشده کرونا که ظاهراً به جزء لاینفک این هنر تبدیل شده است، این اتفاق چند مرتبه برای شب جنایتکاران رخ داد؟

اجرای ما از 12 مرداد شروع شد و در ایام سوگواری امام حسین(ع) از 26 تا 30 مرداد به مدت 5 روز تعطیل بودیم. قرار بود از اول شهریور مجدداً اجرایمان را از سر بگیریم که ترجیح دادیم کمی صبر کنیم تا شاید شرایط بهتر گردد اما تغییری ایجاد نشد و از یکشنبه، هفتم شهریور مجدداً روی صحنه رفتیم.

چه شد که به صرافت انتخاب متن شب جنایتکاران خوزه تریانا برای اجرا افتادید؟

زمستان 1399 بود که متن هایی گوناگون را در حوزه سایکودرام (روان نمایشگری) آنالیز کردم. قصدم نه تئاتردرمانی که اجرای اثری در حوزه تئاتر روانشناختی بود و در این میان به شب جنایتکاران رسیدم. در همان جست وجوها متوجه شدم این متن پیش تر در ایران به صورت مشترک به وسیله هوشنگ آزادی ور و عدنان غریفی ترجمه شده و یک بار پیش از انقلاب در سال های 1352- 1351 به وسیله آزادی ور و با بازی بازیگرانی از جمله مهوش افشارپناه در کارگاه نمایش و یک بار پس از انقلاب در سال 1379 به وسیله امیر آتشانی در تالار شماره دو (کوچک) مجموعه تئاتر شهر براساس همان ترجمه آزادی ور و غریفی روی صحنه رفته است. در ادامه با پیداکردن متن انگلیسی و ترجمه آن، اقتباسی وفادارانه نسبت به آن انجام دادم و اینگونه شد که کار را شروع کردم.

تمرینات تان از همان زمان شروع شد؟

تمرین ما از فروردین 1400 شروع شد و با توجه به این که گمان می رفت واکسیناسیون عمومی سرعت بگیرد و مهار بیماری کرونا با سرعت بیشتری انجام گردد از پردیس تئاتر شهرزاد برای تیر نوبت اجرا گرفتیم اما بعد از بازبینی به وسیله اعضای شورای نظارت وارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی، مجددا شاهد قرمزشدن شرایط کرونا و تعطیلی سالن ها از 12 تیر بودیم و اجرای مان به تعویق و پایان به 12 مرداد افتاد.

با توجه به قرارگرفتن متن در حوزه روانشناختی، شیوه اجرا چگونه است؟

ما در واقع یک تروما را شناسایی نموده ایم و آن خشونت خانوادگی است و این تروما را در قالب روایتی با ریتم تند و بازی های عصبی به نمایش گذاشته ایم. برای خودمان عجیب بود که قتل بابک خرمدین به وسیله پدر و مادرش، هنگامی رخ داد که ما در حال تمرین نمایش مان بودیم و بیش از پیش اثبات کرد که پرداختن به چنین مسائلی در قالب هنر، چه روی صحنه تئاتر و چه روی پرده سینما لازم است و حتی اگر نخواهیم یا نتوانیم راهکار ای به تصویر بکشیم دست کم می بایست نشان شان دهیم و از آنها حرف بزنیم.

نگران پس زده شدن از سوی تماشاگر نبودید؟ با توجه به اینکه ممکن است در دلِ ترومایی زندگی نموده باشد که چیزی شدیدتر از آن چه شما روی صحنه نشان می دهید را در زندگی شخصی اش رقم زده باشد.

بازخوردی که ما در این شب از اجرای مان گرفتیم این است که تماشاگر با قصه همراه و جذب داستان، ریتم و بازی ها می گردد. تأکید ما بر این است که در حال عمل به شیوه تئاتردرمانی نیستیم و داستانی را همراه با شیوه اجرایی منطبق بر آن اعم از میزانسن و نوع بازی بازیگران ارائه می کنیم که تا به امروز نظر مخاطبان را جلب نموده است.

احتمال خالی ماندن سالن در شرایطی که شیوع کرونا همچنان افسارگسیخته است و واکسیناسیون عمومی به کندی پیش می رود، نکته ای نبود که نگران تان کند؟

صادقانه بخواهم بگویم، نه نگرانم نمی کند. وقتی من در چنین شرایطی تصمیم به رفتن روی صحنه گرفته ام نباید توقعی هم در مورد پرشدن سالنم داشته باشد و حتی نمی توانم آدم ها را تشویق به آمدن به سالن به اسم تماشاگر کنم و موظف به درک شرایط موجود هستم که در آن مخاطبان ترجیح می دهند نهایت اقدامات پیشگیرانه برای عدم ابتلا به کرونا را انجام دهند. با وجود این، در همین شب هایی که روی صحنه ایم 50 درصد ظرفیت سالن که مجاز به استفاده از آن هستیم پر شده است. اتفاقی که برای خودمان حیرت انگیز است.

در این اجرا هم با وجود کیفیت قابل دفاعِ کار، خود را برای شکستی مالی آماده نموده بودم اما مصر به روی صحنه رفتن بودم چرا که معتقدم جامعه همان قدر که نیازمند واکسینه شدن است نیازمند تئاتر تماشا هم هست. هرچند که این ها از نظر اولویت بندی متفاوتند و به شکل طبیعی یکی در اولویت بالاتر و دیگری در اولویت پایین تر قرار گرفته است.

با اجرای غارنشینان در آبان 1398 و شب جنایتکاران در مرداد 1400 گمان نمی کنم در آینده دیگر هیچ شرایط ناگواری موجب ترس و وحشت تان از روی صحنه رفتن گردد. با توجه به این که سامانه نوبت دهی واکسیناسیون برای تمام هنرمندانِ بالای 40 سال که کد ملی آنها از سوی صندوق اعتباری هنر به مرکز فناوری اطلاعات وزارت بهداشت ارسال شده، باز شده است، آیا اساساً شما و گروه تان عضو صندوق اعتباری هنر هستید که بتوانید با تغییر بازه گروه سنی و رسیدن نوبت به جوان ترها امیدوار به واکسینه شدن باشید یا خیر؟

نه. احتمالاً می دانید که بسیاری از اهالی تئاتر و بخصوص جوانانی که اکنون روی صحنه اند، نه سن و سالی دارند و نه از شرایط عضویت در صندوق اعتباری هنر برخوردارند. در واقع تنها با عشق و علاقه است که کار می نمایند و نه ایده ای و تصوری از حمایت دولتی در فکر دارند و نه اساساً امکان برخورداری از آن را. این نکته ای بود که قادر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی هم در گفت وگویی به آن اشاره نمود و گفت پیشنهادش به صندوق اعتباری هنر این است که گروه های نمایشی که اثری روی صحنه دارند و همین طور گروه هایی که تا شهریورماه در نوبت اجرا هستند، همراه با سالن داران در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند. اتفاقی که متأسفانه رخ نداد و با قیدِ عضویت در صندوق اعتباری هنر عملاً بسیاری از جوانان فعال حوزه تئاتر که عمیقاً در مواجهه با ویروس کرونا هستند از این دسته بندی کنار گذاشته شدند. جوانانی که روی صحنه نه می توانند ماسک بزنند و نه می توانند فاصله اجتماعی را رعایت نمایند و فاصله شان با تماشاگر حاضر در سالن هم فاصله ایمن نیست.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

cruisero.ir: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس ها